Υπάρχουν πολλές επιλογές θεραπείας για τον αγκώνα του τένις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει μια ομαδική προσέγγιση. Οι πρωτοπαθείς γιατροί, οι φυσικοθεραπευτές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι χειρουργοί συνεργάζονται για να παρέχουν την πιο αποτελεσματική φροντίδα.
Ανατομία
Η άρθρωση του αγκώνα σας είναι μια άρθρωση που αποτελείται από τρία οστά: το οστό του άνω βραχίονα σας (βραχίονες) και τα δύο οστά στο αντιβράχιο σας (ακτίνα και ωλένη). Υπάρχουν οστεώδεις προσκρούσεις στο κάτω μέρος του βραχιολιού που ονομάζεται επικονδύματα. Το οστεώδες χτύπημα στο εξωτερικό (πλευρική πλευρά) του αγκώνα ονομάζεται πλευρική επικονδύμα.
ECRB μυς και τένοντα
Ο μυς ECRB και τένοντας είναι συνήθως εμπλέκονται στον αγκώνα τένις.
Αναπαράγεται και τροποποιείται από το Σώμα Almanac. © Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών, 2003.
Οι μύες, οι σύνδεσμοι, και οι τένοντες κρατούν την ένωση αγκώνων μαζί.
Πλευρική επικονδυλίτιδα, ή αγκώνα τένις, περιλαμβάνει τους μυς και τους τένοντες του αντιβράχιου σας. Οι μύες του αντιβράχιου σου επεκτείνουν τον καρπό και τα δάχτυλά σου. Τένοντες αντιβράχιο σας – συχνά ονομάζεται εκτατήρες – αποδίδουν τους μυς με τα οστά. Αποδίδουν στην πλευρική επικονδύλι. Ο τένοντας που συνήθως εμπλέκονται στον αγκώνα του τένις ονομάζεται extasor Carpi Radialis Brevis (ECRB).
Προκαλέσει
Κατάχρηση
Τενίστας
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο αγκώνας του τένις είναι συχνά οφείλεται σε βλάβη σε ένα συγκεκριμένο μυ αντιβράχιο. Ο extasor carpi radialis brevis (ECRB) μυς βοηθά στη σταθεροποίηση του καρπού όταν ο αγκώνας είναι ευθεία. Αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός τένις groundstroke, για παράδειγμα. Όταν το ECRB αποδυναμώνεται από την υπερβολική χρήση, μικροσκοπικά δάκρυα σχηματίζονται στον τένοντα όπου συνδέεται με την πλευρική επικονδύλη. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο.
Το ECHB μπορεί επίσης να διακινδυνεύεται για ζημία λόγω της θέσης του. Καθώς ο αγκώνας κάμπτεται και ισιώνει, ο μυς τρίβει ενάντια σε οστεώδεις προσκρούσεις. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σταδιακή φθορά του μυός με την πάροδο του χρόνου.
Δραστηριότητες
Οι αθλητές δεν είναι οι μόνοι άνθρωποι που παίρνουν αγκώνα τένις. Πολλοί άνθρωποι με αγκώνα τένις συμμετέχουν στην εργασία ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες που απαιτούν επαναλαμβανόμενη και έντονη χρήση του μυος αντιβράχιο.
Οι ζωγράφοι, οι υδραυλικοί, και οι ξυλουργοί είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην ανάπτυξη του αγκώνα αντισφαίρισης. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι εργαζόμενοι αυτοκινήτων, μάγειρες, ακόμη και κρεοπώλες πάρει αγκώνα τένις πιο συχνά από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Πιστεύεται ότι η επανάληψη και η άρση βαρών που απαιτούνται σε αυτά τα επαγγέλματα οδηγεί σε τραυματισμό.
Ηλικία
Οι περισσότεροι άνθρωποι που παίρνουν αγκώνα τένις είναι μεταξύ των ηλικιών 30 και 50, αν και ο καθένας μπορεί να πάρει αγκώνα τένις, αν έχουν τους παράγοντες κινδύνου. Σε αθλήματα σκουός όπως το τένις, ακατάλληλη τεχνική εγκεφαλικό επεισόδιο και ακατάλληλο εξοπλισμό μπορεί να είναι παράγοντες κινδύνου.
Άγνωστο
Πλευρική επικονδυλίτιδα μπορεί να συμβεί χωρίς καμία αναγνωρισμένη επαναλαμβανόμενη ζημία. Αυτή η εμφάνιση ονομάζεται «ύπουλη» ή άγνωστης αιτίας.
Συμπτώματα
Θέση του πόνου στην πλευρική επικονδυλίτιδα.
Θέση του πόνου στην πλευρική επικονδυλίτιδα.
Αναπαράγεται από Griffen L (ed): Είδη πρώτης ανάγκης της μυοσκελετικής φροντίδας, Τρίτη έκδοση. © Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών, 2005.
Τα συμπτώματα του αγκώνα του τένις αναπτύσσονται σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αρχίζει ως ήπιος και σιγά-σιγά επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια εβδομάδων και μηνών. Συνήθως δεν υπάρχει συγκεκριμένος τραυματισμός που να σχετίζεται με την έναρξη των συμπτωμάτων.
Κοινά σημεία και συμπτώματα του αγκώνα τένις περιλαμβάνουν:
Πόνος ή κάψιμο στο εξωτερικό μέρος του αγκώνα σας
Αδύναμη δύναμη λαβής
Τα συμπτώματα συχνά επιδεινώνονται με τη δραστηριότητα αντιβράχιο, όπως κρατώντας μια ρακέτα, γυρίζοντας ένα γαλλικό κλειδί, ή κουνώντας τα χέρια. Κυρίαρχο χέρι σας είναι πιο συχνά επηρεάζεται? Ωστόσο και τα δύο όπλα μπορούν να επηρεαστούν.
Σχετικά άρθρα
Ασθένειες και Παθήσεις
Τραυματισμοί αγκώνα στο ρίχνουν αθλητή
Θεραπεία
Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP)
Μένοντας υγιής
Προθέρμανση, ψύξη και ευελιξία
Ιατρός Εξέταση
Ο γιατρός σας θα εξετάσει πολλούς παράγοντες για να κάνει μια διάγνωση. Αυτά περιλαμβάνουν τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκαν τα συμπτώματά σας, τυχόν παράγοντες επαγγελματικού κινδύνου και ψυχαγωγική αθλητική συμμετοχή.
Ο γιατρός σας θα σας μιλήσει για το ποιες δραστηριότητες προκαλούν συμπτώματα και πού στο χέρι σας εμφανίζονται τα συμπτώματα. Να είστε βέβαιος να πει το γιατρό σας εάν έχετε τραυματιστεί ποτέ αγκώνα σας. Εάν έχετε ιστορικό ρευματοειδούς αρθρίτιδας ή νευρικής νόσου, ενημερώστε το γιατρό σας.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει μια ποικιλία δοκιμών για να εντοπίσει τη διάγνωση. Για παράδειγμα, ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει να προσπαθήσετε να ισιώσετε τον καρπό και τα δάχτυλά σας κατά της αντίστασης με το χέρι σας πλήρως ευθεία για να δείτε αν αυτό προκαλεί πόνο. Εάν οι δοκιμές είναι θετικές, λέει στο γιατρό σας ότι αυτοί οι μύες μπορεί να μην είναι υγιείς.
Δοκιμές
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πρόσθετες εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες αιτίες του προβλήματός σας.
Ακτίνες χ. Αυτές οι δοκιμές παρέχουν σαφείς εικόνες πυκνών δομών όπως το οστό. Μπορούν να ληφθούν για να αποκλείσει την αρθρίτιδα του αγκώνα.
Μαγνητική τομογραφία (MRI) σάρωση. Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι τα συμπτώματά σας σχετίζονται με ένα πρόβλημα στο λαιμό, μπορεί να παραγγελθεί μαγνητική τομογραφία. Mris σαρώνει δείχνουν λεπτομέρειες των μαλακών ιστών, και θα βοηθήσει το γιατρό σας να δείτε αν έχετε μια πιθανή κήλη δίσκου ή αρθρίτιδα στο λαιμό σας. Και οι δύο αυτές συνθήκες παράγουν συχνά πόνο στο χέρι.
Ηλεκτρομυογραφία (EMG). Ο γιατρός σας μπορεί να διατάξει ένα EMG να αποκλείσει τη συμπίεση των νεύρων. Πολλά νεύρα ταξιδεύουν γύρω από τον αγκώνα, και τα συμπτώματα της συμπίεσης νεύρων είναι παρόμοια με εκείνα του αγκώνα τένις.
Θεραπεία
Μη χειρουργική θεραπεία
Περίπου το 80% έως 95% των ασθενών έχουν επιτυχία με μη χειρουργική θεραπεία.
Υπόλοιπο. Το πρώτο βήμα προς την ανάκαμψη είναι να δώσει το χέρι σας σωστή ανάπαυση. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσετε τη συμμετοχή σε αθλητικές ή βαριές δραστηριότητες εργασίας για αρκετές εβδομάδες.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Φάρμακα όπως η ασπιρίνη ή η ιβουπροφαίνη μειώνουν τον πόνο και το πρήξιμο.
Καρπός τέντωμα άσκηση
Καρπός τέντωμα άσκηση με αγκώνα επεκταθεί.
Φυσικοθεραπεία. Ειδικές ασκήσεις είναι χρήσιμες για την ενίσχυση των μυών του αντιβράχιου. Θεραπευτής σας μπορεί επίσης να εκτελέσει υπερηχογράφημα, μασάζ πάγου, ή μυς-τόνωση τεχνικές για τη βελτίωση της επούλωσης των μυών.
Στήριγμα. Χρησιμοποιώντας ένα στήριγμα στο κέντρο πάνω από το πίσω μέρος του αντιβράχιου σας μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του αγκώνα του τένις δηλαδη της επικονδυλιτιδα. Αυτό μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα με την ανάπαυση των μυών και των τενόντων.
Ενέσεις στεροειδών. Στεροειδή, όπως η κορτιζόνη, είναι πολύ αποτελεσματικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει να εγχύσει την επώδυνη περιοχή γύρω από την πλευρική επικονδύλη σας με ένα στεροειδές για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σας.
Στήριγμα αντιδίσων
Στήριγμα αντίπαλης δύναμης.
Εξωσωματική θεραπεία με κρουστικά κύματα. Η θεραπεία με κρουστικά κύματα στέλνει ηχητικά κύματα στον αγκώνα. Αυτά τα ηχητικά κύματα δημιουργούν «μικροτραύμα» που προωθούν τις φυσικές θεραπευτικές διαδικασίες του σώματος. Η θεραπεία με κρουστικά κύματα θεωρείται πειραματική από πολλούς γιατρούς, αλλά ορισμένες πηγές δείχνουν ότι μπορεί να είναι αποτελεσματική.
Έλεγχος εξοπλισμού. Εάν συμμετέχετε σε ένα άθλημα racquet, ο γιατρός σας μπορεί να σας ενθαρρύνει να έχετε τον εξοπλισμό σας ελέγχεται για την κατάλληλη εφαρμογή. Πιο δύσκαμπτες ρακέτες και πιο χαλαρές-αρμαθιές ρακέτες συχνά μπορεί να μειώσει το άγχος για το αντιβράχιο, πράγμα που σημαίνει ότι οι μύες αντιβράχιο δεν χρειάζεται να εργαστούν τόσο σκληρά. Εάν χρησιμοποιείτε μια μεγάλου μεγέθους ρακέτα, η αλλαγή σε ένα μικρότερο κεφάλι μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των συμπτωμάτων από επαναλαμβανόμενες.
Χειρουργική Θεραπεία
Εάν τα συμπτώματά σας δεν ανταποκρίνονται μετά από 6 έως 12 μήνες μη χειρουργικών θεραπειών, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση.
Οι περισσότερες χειρουργικές διαδικασίες για τον αγκώνα του τένις περιλαμβάνουν την αφαίρεση των νοσημάτων μυών και την επανασύνδεση υγιών μυών πίσω στο οστό.
Η σωστή χειρουργική προσέγγιση για σας θα εξαρτηθεί από μια σειρά παραγόντων. Αυτά περιλαμβάνουν το πεδίο του τραυματισμού σας, τη γενική υγεία σας, και τις προσωπικές σας ανάγκες. Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με τις επιλογές. Συζητήστε τα αποτελέσματα που είχε ο γιατρός σας, καθώς και τυχόν κινδύνους που σχετίζονται με κάθε διαδικασία.
Ανοίξτε το χειρουργείο. Η πιο κοινή προσέγγιση για την επισκευή αγκώνα τένις είναι ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Αυτό περιλαμβάνει την πραγματοποίηση μιας τομής πάνω από τον αγκώνα.
Ανοικτή χειρουργική επέμβαση εκτελείται συνήθως ως χειρουργική επέμβαση εξωτερικών ασθενών. Σπάνια απαιτεί διανυκτέρευση στο νοσοκομείο.
Αρθροσκοπική χειρουργική. Ο αγκώνας αντισφαίρισης μπορεί επίσης να επισκευαστεί χρησιμοποιώντας τα μικροσκοπικά όργανα και τις μικρές τομές. Όπως και η ανοικτή χειρουργική επέμβαση, αυτή είναι μια ίδια ημέρα ή εξωτερική διαδικασία.
Χειρουργικοί κίνδυνοι. Όπως και με κάθε χειρουργική επέμβαση, υπάρχουν κίνδυνοι με χειρουργική επέμβαση αγκώνα τένις. Τα πιο συνηθισμένα πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη περιλαμβάνουν:
Λοίμωξη
Βλάβη νεύρων και αιμοφόρων αγγείων
Πιθανή παρατεταμένη αποκατάσταση
Απώλεια δύναμης
Απώλεια ευελιξίας
Η ανάγκη για περαιτέρω χειρουργική επέμβαση
Αποκατάστασης. Μετά από χειρουργική επέμβαση, το χέρι σας μπορεί να ακινητοποιηθεί προσωρινά με νάρθηκα. Περίπου 1 εβδομάδα αργότερα, αφαιρούνται τα ράμματα και ο νάρθηκας.
Μετά την αφαίρεση του νάρθηκα, οι ασκήσεις αρχίζουν να τεντώνουν τον αγκώνα και να αποκαθιστούν την ευελιξία. Φως, σταδιακή ενίσχυση ασκήσεις αρχίζουν περίπου 2 μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Ο γιατρός σας θα σας πει πότε μπορείτε να επιστρέψετε στην αθλητική δραστηριότητα. Αυτό είναι συνήθως 4 έως 6 μήνες μετά την επέμβαση. Τένις χειρουργική επέμβαση αγκώνα θεωρείται επιτυχής στο 80% έως 90% των ασθενών. Ωστόσο, δεν είναι ασυνήθιστο να δούμε μια απώλεια δύναμης.
Νέες Εξελίξεις
Το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα (PRP) ερευνάται επί του παρόντος για την αποτελεσματικότητά του στην επιτάχυνση της επούλωσης μιας ποικιλίας τραυματισμών τένοντα. PRP είναι ένα παρασκεύασμα που αναπτύχθηκε από το αίμα του ίδιου του ασθενούς. Περιέχει μια υψηλή συγκέντρωση πρωτεϊνών που ονομάζονται αυξητικοί παράγοντες που είναι πολύ σημαντικοί για την επούλωση των τραυματισμών.
Επικονδυλιτιδα: Τι ειναι , και τι να προσεξετε 